ΨΗΦΙΔΕΣ

H αφήγηση   του Μωχάμεντ από το Χαλέπι της Συρίας ο οποίος συνθέτει κομμάτια της ιστορίας της ζωής του στη Συρία και στην Ελλάδα, όπου ήρθε ως πρόσφυγας για να συναντήσει μετά από δεκαεπτά χρόνια τον πατέρα του.  Στην Ελλάδα, επανασυνδέεται με τον πατέρα του που του  γνωρίζει την  πατροπαράδοτη τέχνη της μαρμαρογλυπτικής και του ψηφιδωτoύ.

 

Δημιουργική ομάδα:

Σκηνοθεσία: Aδαμαντία Μουχελή

Κάμερα: Aδαμαντία Μουχελή, Γιάννης Τελέλης

Μοντάζ: Δανάη Μανουσαρίδη

Σύμβουλος Σκηνοθεσίας/Σεναρίου: Βασίλης Λουλές

 

Συνέντευξη Σκηνοθέτη

Διάλεξα το θέμα μου γιατί είδα στο πρόσωπο του νεαρού Μωχάμεντ ένα δυναμικό και ευφυή νέο που παλεύει να φτιάξει τη ζωή του με φιλοπονία και αξιοπρέπεια. Μέσα από μια νέα τέχνη που μαθαίνει από τον πατέρα του, αποκτά ένα διαβατήριο πρόσβασης στην  Ελληνική κοινωνία.  Το ψηφιδωτό  και η μαρμαροτεχνία γενικότερα, είναι ένα μέσο επιβίωσης αλλά και    επικοινωνίας  με τον πατέρα του και  τους άλλους. Επιδιώκει ν΄ αφήσει μέσα από την τέχνη του την προσωπική του σφραγίδα στην Ελλάδα.

Τον πρωταγωνιστή τον γνώριζα από πριν γιατί ήταν για ένα διάστημα μαθητής μου. Όμως τώρα έχουμε αποκτήσει μια πιο προσωπική σχέση και με τον πατέρα του επίσης. Μπήκα στη ζωή του κι ένιωσα μια ζεστή οικειότητα από αυτή που μπορείς να μοιράζεσαι με όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα από τις « διαφορές» που μπορεί να υπάρχουν. Αισθάνθηκα θαυμασμό κι ενδιαφέρον για το νεαρό Μωχάμεντ και για την υπέροχη τέχνη που έμαθε τόσο σύντομα.

Οι πρόσφυγες δεν είναι απρόσωποι αξιοθρήνητοι  παρίες που έρχονται από το πουθενά,  αλλά άτομα που ανήκαν σ΄ ένα κοινωνικό χώρο, είχαν κι αυτοί μια πατρίδα, έχουν  συναισθήματα, δεξιότητες και  είναι φορείς ενός πολιτισμικού κεφαλαίου που μπορεί να επενδυθεί στη χώρα και να την πλουτίσει.