ΜΕ ΛΕΝΕ ΓΙΩΡΓΟ

Ο Musharaf - Γιώργος είναι ένας ενήλικας με καταγωγή από το Πακιστάν, που έχει γεννηθεί στην Ελλάδα. Η ελληνική ιθαγένεια, κάτι αυτονόητο για τα περισσότερα παιδιά στη χώρα μας, είναι ένας γραφειοκρατικός βραχνάς για αυτόν. Το κυριότερο του πρόβλημα δεν είναι, όμως, αυτό. Οι Έλληνες δεν τον αποδέχονται ως δικό τους. Οι συμπατριώτες του τον αντιμετωπίζουν ως Έλληνα. Ο Γιώργος, όπως και περίπου 200.000 άλλα παιδιά στην Ελλάδα, είναι παιδί χωρίς πατρίδα.

Δημιουργική ομάδα:

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Τσαπρούνη

Post production: Γιάννης Καποθανάσης

Μουσική επιμέλεια: Voodoo (Παράφρων Θίασος)

Υποτιτλισμός: Ευαγγελία Μερμίγγη

Σύμβουλος Σκηνοθεσίας/Σεναρίου: Ηλίας Γιαννακάκης

Συνέντευξη Σκηνοθέτη

Η ταινία αυτή ξεκίνησε ως ιδέα ήδη από πέρυσι, πριν το πρόγραμμα Home New Home. Ο σύντροφός μου, Γιώργος Asghar, έχει γεννηθεί στην Ελλάδα, με καταγωγή από το Πακιστάν. Πέρυσι, λοιπόν, ξεκινήσαμε τις διαδικασίες για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας και της ελληνικής ταυτότητας. Έφυγαν χρήματα, χρόνος και απαιτήθηκαν πολλά έγγραφα, για την κατάθεση της αίτησης και ακόμη δεν έχει βγει απόφαση. Και καθυστέρησε ο Γιώργος να κινήσει αυτή τη διαδικασία διότι, πριν το νόμο που αφορά τη “δεύτερη γενιά”, απαιτούνταν ακόμη περισσότερα έγγραφα και χρήματα και ήσουν σχεδόν σίγουρος ότι η αίτησή σου θα απορριπτόταν. Μου φαίνεται αδιανόητο ένας άνθρωπος που έχει γεννηθεί στην Ελλάδα, όπως ακριβώς κι εγώ, να χρειάζεται να φτάσει 30 ετών για να μπορέσει να πάρει την ελληνική υπηκοότητα, κάτι αυτονόητο για μένα, και να πρέπει να πληρώνει χρόνο με τον χρόνο την παραμονή του εδώ, αλλά και να πρέπει να αποδεικνύει συνεχώς το αυτονόητο· ότι είναι Έλληνας όσο είμαι κι εγώ.

Δεδομένου ότι πρωταγωνιστής μου είναι ο ίδιος ο σύντροφός μου, η ταινία αυτή δουλεύτηκε σαν μια απλή κουβέντα μεταξύ μας, καθώς επίσης, δεν τον ενόχλησε η παρουσία της κάμερας σε καμία περίπτωση, εφόσον τη χειριζόμουν εγώ.

Τα συναισθήματα τα δικά μου παραμένουν ίδια. Το ζήτημα το οποίο κινηματογράφησα είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Στόχος μου είναι να γνωρίσουν κι άλλοι άνθρωποι την πτυχή αυτή του προσφυγικού ζητήματος, καθώς είναι κάτι που αφορά τουλάχιστον 200.000 ανθρώπους που γεννήθηκαν, ζουν, σπουδάζουν και εργάζονται στην Ελλάδα.